بررسی مشکلات موجود در روابط ایران و افغانستان(با تمرکز بر موضوع آب از سال 1389-1384)

چکیده پایان نامه ( شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج بدست آمده): رود هیرمند همواره علت اصلی اختلافات میان ایران و افغانستان بوده است. در دوره حکومت قاجاریه در ایران، دولت استعمارگر انگلیس با استفاده از ضعف حکومت وقت ایران و برای جلب توجه حکومت افغانستان (به علت نزدیکی به هندوستان) اقدام به عقد قراردادهای مرزی چون گلداسمیت، مک ماهون، 1317، (1330کمیسیون دلتای رود هیرمند) و قرارداد 1351 کرد که طی آن بخش هایی از خاک ایران جدا و به افغانستان منضم شده است. رود هیرمند همواره مهم ترین مساله در عقد قراردادها بوده است. انگلستان نیز به عنوان میانجیگر بین ایران و افغانستان همواره سعی براین داشته که نقطه تلاقی منافع 2 کشور را بدون راه حل باقی گذاشته تا همیشه میان 2 کشور درگیری وجود داشته باشد. در این قراردادها علاوه بر مرزبندی بین ایران و افغانستان، آب رود هیرمند نیز تقسیم بندی شده اما با مداخله دولت انگلستان حتی گاهی از کل سهم آب رود هیرمند تنها یک سوم به ایران تعلق می گرفته و دوسوم دیگر را افغانستان تصاحب می کرده که این امر موجب خشکسالی های شدید 50-1349و81-1380در سیستان و بلوچستان بوده است. این مساله باعث رواج پدیده مهاجرت شده به طوری که بسیاری از ساکنان سیستان و بلوچستان به واسطه بروز مشکلات ناشی از خشکسالی، به مناطق شمالی از جمله گنبد و گرگان مهاجرت کرده اند که خود این مساله در ایجاد تنش های قومی میان مناطق مهاجرپذیر و مهاجران نقش داشته است.